An aircraft carrier is a warship that serves as a seagoing airbase, equipped with a full-length flight deck and facilities for carrying, arming, deploying, and recovering aircraft. Typically, it is the capital ship of a fleet, as it allows a naval force to project air power worldwide without depending on local bases for staging aircraft operations. Carriers have evolved since their inception in the early twentieth century from wooden vessels used to deploy balloons to nuclear-powered warships that carry numerous fighters, strike aircraft, helicopters, and other types of aircraft. While heavier aircraft such as fixed-wing gunships and bombers have been launched from aircraft carriers, these aircraft have not landed on a carrier. By its diplomatic and tactical power, its mobility, its autonomy and the variety of its means, the aircraft carrier is often the centerpiece of modern combat fleets. Tactically or even strategically, it replaced the battleship in the role of flagship of a fleet. One of its great advantages is that, by sailing in international waters, it does not interfere with any territorial sovereignty and thus obviates the need for overflight authorizations from third-party countries, reduces the times and transit distances of aircraft and therefore significantly increases the time of availability on the combat zone.

യുദ്ധവിമാനങ്ങൾക്ക് പറന്നുയരാനും ഇറങ്ങാനും സാധിക്കുന്ന തരത്തിലുള്ള, പരന്ന കപ്പൽത്തട്ടോടുകൂടിയ യുദ്ധക്കപ്പലാണ് വിമാനവാഹിനികപ്പൽ. ഇവയുടെ കപ്പൽത്തട്ടിനെ ഫ്ലൈറ്റ് ഡക്ക് എന്ന് പറയുന്നു. എല്ലാ വിമാനങ്ങൾക്കും ഒരേ സമയം ഫ്ലൈറ്റ് ഡക്കിൽ പാർക്ക് ചെയ്യാൻ സ്ഥലം തികയാത്തതിനാൽ ഇവയെ ഹാംഗറുകൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന അറകളിൽ സൂക്ഷിക്കുകയും ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ ലിഫ്റ്റ് ഉപയോഗിച്ച് കപ്പൽത്തട്ടിലേക്ക് എത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. വിമാനവാഹിനിക്കപ്പൽ പ്രവർത്തിപ്പിക്കുന്നതിന് ആയിരക്കണക്കിന് നാവികരും പൈലറ്റ്മാരും ആവശ്യമുണ്ട്. ഉയർന്ന തലത്തിലുള്ള സാങ്കേതിക വിജ്ഞാനവും മുതൽമുടക്കുമുള്ളതിനാൽ ചില രാജ്യങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ വിമാനവാഹിനിക്കപ്പൽ നിർമ്മിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടുള്ളു.