Rhetoric is the art of persuasion. It is one of the three ancient arts of discourse (trivium) along with grammar and logic/dialectic. As an academic discipline within the humanities, rhetoric aims to study the techniques that speakers or writers use to inform, persuade, and motivate their audiences. Rhetoric also provides heuristics for understanding, discovering, and developing arguments for particular situations.

சொல்லாட்சிக் கலை (Rhetoric) என்பது மொழியை சிறப்பான முறையில் வெளிப்படுத்துவதற்கு பயன்படுத்தப்படும் கலையாகும். இது லோகோஸ் (logos), பத்தோஸ் (pathos) மற்றும் எத்தோஸ் (ethos) என்ற மூன்று பார்வையாளர் முறையீடுகள் உட்படுத்தப்படுகின்றன. அதே போல் சொல்லாட்சிக் கலையின் ஐந்து விதிகளும் உட்படுத்தப்படுகின்றன, அவை: கண்டுபிடிப்பு அல்லது கண்டறிதல், ஏற்பாடு, பாணி, நினைவு மற்றும் பேச்சுமுறை ஆகியவை ஆகும். இலக்கணம் மற்றும் பகுத்தறிவு அல்லது பேச்சுவழக்கு ஆகியவற்றுடன் சொல்லாட்சிக் கலை என்பது சொற்பொழிவின் மூன்று பழமையான கலைகளில் ஒன்றாகும். 19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் பண்டைய கிரேக்கத்தில் இருந்து பொது பேச்சாளர்கள் மற்றும் எழுத்தாளர்களுக்குப் பயிற்சியளிக்கும் தேவையை பூர்த்தி செய்வதற்கு மேற்கத்தியக் கல்வியின் முக்கியப் பகுதியாக இது உள்ளது. விவாதங்களில் பார்வையாளர்களின் நகர்வுக்கும் நடவடிக்கைக்கும் இதில் பயிற்சியளிக்கப்படுகிறது. சொல்லாட்சிக் கலையை மையப்படுத்திய வரையறைகளின் பெரும்பகுதி அரிஸ்டாட்டிலின் விவாதத் தலைப்புகள் பலவற்றுள் இடம்பெற்றுள்ளன. 'ரெட்டோரிக்' (rhetoric) இந்தச் சொல்லானது "பேசு, சொல்" என்று பொருள்படும் ἐρῶ என்னும் சொல்லிலிருந்து உருவான, "பேசப்பட்ட சொல் அல்லது பேச்சு" என்று பொருள்படும் தொடர்புடைய ῥημα என்னும் சொல்லிலிருந்து உருவான "பேச்சாளர்" என்னும் பொருள்படும் ῥήτωρ என்னும் சொல்லிலிருந்து உருவான "பேச்சு தொடர்பான" எனப் பொருள்படும் கிரேக்கச் சொல்லான ῥητορικός என்பதிலிருந்து உருவானதாகும். விரிவாக சிந்திக்கையில் சொல்லாட்சிக் கலை மனித சொற்பொழிவில் அக்கறை கொள்கிறது.